Dyrektor Wschodnioeuropejskiego Instytutu Teologii we Lwowie jest przerażony tym, czego już do tej pory dokonali najeźdźcy.

Reklama

Pisze:

"Na początku ze strachem i pewnym poczuciem niedowierzania czytałem te doniesienia o rozstrzeliwaniu mieszkańców, o licznych przestępstwach seksualnych, masowej grabieży. Czy to możliwe w tych czasach, w naszym kraju? Czy taką szatańską złość i okrucieństwo mogą przejawiać żołnierze kraju tak chlubiącego się swoją kulturą i tysiącletnią chrześcijańską tradycją?

A jednak z każdym kolejnym dniem, z każdą godziną liczba świadectw rosła, co rozwiewało wcześniejsze wątpliwości. W ostatnich dniach ukraińskie wojska wyzwoliły całe terytorium obwodu kijowskiego. Tego, co zobaczyli w miastach Irpień, Hostomel, Bucza i dziesiątkach okolicznych wsi, nie da się opisać słowami. Setki i setki rozstrzelanych bezbronnych mieszkańców ze związanymi rękami. Spalone ciała zgwałconych kobiet. Martwe ciała pokrywające ulice miast, wypełniające piwnice, okradzione mieszkania.

Zniszczone są miasta i wsie, a wypełnione zagrabionymi dobrami są rosyjskie pojazdy wojskowe. Rosyjscy wojskowi z placówek pocztowych w przygranicznych obwodach wysyłają wszystko, co zagrabili swoim rodzinom gdzieś w Saratowie czy Tambowie... Wyzwoliliśmy od najeźdźców zaledwie niewielką część naszego kraju, a przed nami otworzyła się taka otchłań zła, że już teraz można mówić o tym, że przestępstwa w Srebrenicy czy Rwandzie powtarzają się w dzisiejszej Ukrainie.

Kto wie, jak modlić się z kobietą, którą przez tydzień gwałcił rosyjski żołnierz, a następnie zastrzelił jej chorą matkę, kiedy kobieta odmówiła wyjazdu z nim do Rosji?

Jakie słowa można przekazać starszym mieszkańcom pensjonatu, który został bezlitośnie zniszczony przez rosyjski czołg?

Co powiedzieć ludziom, którzy przeżyli piekło na ziemi, jakie stworzyli im rosyjscy wojskowi pijani swoją władzą i bezkarnością?

Jak pocieszyć żonę, której mąż pobiegł szukać pomocy, bo zaczęła rodzić, ale został zabity koło domu?

Jak opłakiwać mieszkańców, których torturowano tak, że nie da się ich poznać?

Nie jestem dziś gotów, by o tym mówić. Będziemy na Ukrainie jeszcze długo i w bólu szukać odpowiedzi na te pytania."

Źródło: Baznica.info

Reklama