Objawienia, proroctwa, przepowiednie i inne przejawy sfery ponadnaturalnej wywołują nieraz kontrowersje, a także liczne dyskusje. A podział między osobami z chęcią je przyjmującymi i sceptykami jest wyraźny.

Sprawę postanowił doprecyzować na podstawie Biblii dr James W. Goll - amerykański apologeta, lider, autor książek i ewangelista, który dzielił się wiarą w Jezusa już w ponad 50 krajach. Jest on także zaangażowany w służbę wstawienniczą i proroczą.

Wskazał 9 kryteriów, na których podstawie można sprawdzać ponadnaturalne objawienia.

Oto one:

1. Czy objawienie poucza, napomina i/lub pociesza?

"A kto prorokuje, mówi do ludzi ku zbudowaniu i napomnieniu, i pocieszeniu" (1 Kor. 14,3).

Ostatecznym celem wszelkiego proroczego objawienia jest budowanie, napominanie i zachęcanie ludu Bożego. Wszystko, co nie jest na to ukierunkowane, nie jest prawdziwym proroctwem. Prorok Jeremiasz miał negatywne posłannictwo, ale nawet jego trudne przesłanie zawierało potężną i pozytywną obietnicę Boga dla tych, którzy byli posłuszni (Jer. 1:5,10). Najlepiej podsumowuje to 1 List do Koryntian 14,26: "Wszystko to niech będzie ku zbudowaniu."

2. Czy jest w zgodzie z Bożym Słowem?

"Całe Pismo przez Boga jest natchnione" (2 Tm. 3,16).

Prawdziwe objawienie zawsze jest w zgodzie z literą i duchem Pisma (2 Kor. 1,17-20). Gdzie Duch Święty mówi "tak i amen" w Piśmie Świętym, mówi to samo w objawieniu. Nigdy Sobie nie zaprzecza.

3. Czy wywyższa to Jezusa Chrystusa?

"On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi." (J. 16,14).

Wszelkie prawdziwe objawienie ostatecznie koncentruje się na Jezusie Chrystusie, wywyższa Go i uwielbia (Obj. 19,10)

4. Czy ma to dobry owoc?

"Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi! Po ich owocach poznacie ich. Czyż zbierają winogrona z cierni albo z ostu figi?" (Mt. 7,15-16).

Prawdziwa objawieńcza aktywność wydaje owoce, które w charakterze i postępowaniu są zgodne z owocami Ducha Świętego (Ef. 5,9, Gal. 5,22-23). Niektóre aspekty charakteru i postępowania ewidentnie nie będące owocami Ducha Świętego to: pycha, arogancja, chełpliwość, wyolbrzymianie, nieuczciwość, pożądliwość, finansowa nieodpowiedzialność, rozwiązłość, niemoralność, uzależniające żądze, złamane śluby małżeńskie i rozbite domy.

Zazwyczaj objawienie odpowiedzialne za takie rezultaty pochodzi ze źródła innego niż Duch Święty.

5. Jeżeli objawienie przewiduje zdarzenie z przyszłości, to czy się spełnia?

Księga Powtórzonego Prawa 18,20-22:

"Prorok, który ośmieli się mówić w moim imieniu słowo, którego mu nie nakazałem mówić, albo który będzie przemawiał w imieniu innych bogów, taki prorok poniesie śmierć. A jeśli powiesz w swoim sercu: Po czym poznamy słowo, którego Pan nie wypowiedział? Jeżeli słowo, które wypowiedział prorok nie w imieniu Pana, nie spełni się i nie nastąpi, jest ono słowem, którego Pan nie wypowiedział, lecz w zuchwalstwie wypowiedział je prorok; więc nie bój się go."

Wszelkie objawienie, które zawiera przewidywanie przyszłości, powinno się spełnić. Jeżeli nie, to, z kilkoma wyjątkami, nie pochodzi od Boga. Wyjątki mogą dotyczyć następujących przypadków:

- gdy w grę wchodzi wola człowieka

- pokuta. Niniwa pokutowała, więc słowo się nie spełniło

- przepowiednie mesjanistyczne (ich spełnienie zajęło setki lat)

- inny jest standard dla proroków Nowego Testamentu, a inny dla starotestamentalnych, których proroctwa dotyczyły Bożego mesjańskiego planu uwolnienia.

6. Czy proroctwo zwraca ludzi do Boga czy odwraca ich od Niego?

Księga Powtórzonego Prawa 13,1-5:

"Wszystko, co ja wam powiedziałem, starannie wypełniajcie. Nic do tego nie będziesz dodawał ani niczego od tego nie ujmiesz. Jeśliby powstał pośród ciebie prorok albo ten, kto ma sny, i zapowiedziałby ci znak albo cud, i potem nastąpiłby ten znak albo cud, o którym ci powiedział, i namawiałby cię: Pójdźmy za innymi bogami, których nie znasz, i służmy im, to nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, kto ma sny, gdyż to Pan, wasz Bóg, wystawia was na próbę, aby poznać, czy miłujecie Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej. Za Panem, waszym Bogiem, pójdziecie i jego będziecie się bać, i jego przykazań przestrzegać. Jego głosu będziecie słuchać, jemu będziecie służyć i jego się trzymać."

Fakt, że człowiek przewiduje przyszłość i to się spełnia, niekoniecznie oznacza, że objawienie inspiruje Duch Święty. Jeżeli taka osoba poprzez swoją służbę odwraca ludzi od posłuszeństwa jedynemu prawdziwemu Bogu, to jej służba jest fałszywa - nawet jeśli prawidłowo przewiduje przyszłość.

7. Rezultatem jest wolność czy zniewolenie?

"Wszak nie wzięliście ducha niewoli, by znowu ulegać bojaźni, lecz wzięliście ducha synostwa, w którym wołamy: Abba, Ojcze!" (Rz. 8,15).

Prawdziwe objawienie dane przez Ducha Świętego skutkuje wolnością, a nie zniewoleniem (1 Kor. 14,33, 2 Tm. 1,7). Duch Święty nigdy nie powoduje, że Boże dzieci zachowują się jak niewolnicy. Nie motywuje nas też przez strach lub legalistyczny przymus.

8. Czy rezultatem jest życie czy śmierć?

"(Bóg) uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia." (2 Kor. 3,6)

Prawdziwe objawienie od Ducha Świętego zawsze daje życie, a nie śmierć.

9. Czy Duch Święty świadczy o tym, że jest to prawdą?

"Ale to namaszczenie, które od niego otrzymaliście, pozostaje w was i nie potrzebujecie, aby was ktoś uczył; lecz jak namaszczenie jego poucza was o wszystkim i jest prawdziwe, a nie jest kłamstwem, i jak was nauczyło, tak w nim trwajcie." (1 J. 2,27).

Duch Święty w wierzącym zawsze potwierdza prawdziwe objawienie z Ducha. Duch Święty jest "Duchem prawdy" (J. 16,13). On składa świadectwo o tym, co prawdziwe, ale odrzuca to, co fałszywe.

Dziewiąte kryterium jest najbardziej subiektywne ze wszystkich zaprezentowanych. Dlatego musi być stosowane w połączeniu z poprzednimi ośmioma.

Czytaj także: 7 oznak tego, że mijasz się z Bożym powołaniem w swoim życiu

Źródło: Charisma Magazine