J. Lee Grady, chrześcijański redaktor i lider służby The Mordecai Project mającej na celu ochronę i pomoc kobietom, wskazuje sześć rzeczy, w które ludzie wierzą odnośnie diabła. Jego zdaniem - niesłusznie. Według niego, chrześcijanie nieraz podpisują się pod tymi koncepcjami, ponieważ niewystarczająco dokładnie przestudiowali Słowo Boże.

Oto 6 rzeczy, które J. Lee Grady określa jako "mity" na temat diabła:

1. Diabeł jest wszędzie.

Bóg jest wszechobecny, ale diabeł nie ma takiej mocy albo wpływu. Jezus powiedział, że widział, jak szatan spada z nieba jak błyskawica.

"Rzekł więc do nich: Widziałem, jak szatan, niby błyskawica, spadł z nieba." (Łk. 10,18).

Szatan wysyła swoje demony w różne regiony, ale nie obserwuje cię 24 godziny na dobę. A jeśli jesteś w Chrystusie, to jesteś ukryty w Nim i diabeł nie jest w stanie wykryć cię swoim radarem.

"Umarliście bowiem, a życie wasze jest ukryte wraz z Chrystusem w Bogu." (Kol. 3,3).

2. Diabeł ma rogi.

Hollywood przyjął koncepcję, że szatan ma rogi, czerwoną pelerynę i widły, ale to jest oparte na średniowiecznym folklorze, a nie na Biblii. Tak naprawdę, Biblia mówi, że diabeł jest mistrzem zmyślnych przebrań i lubi objawiać się jako "anioł światłości".

"Wszak i szatan przybiera postać anioła światłości." (2 Kor. 11,14).

Bez duchowego rozeznania większość ludzi nawet nie zauważa, że diabeł działa, ponieważ jest taki przebiegły i atrakcyjny. Pojawia się także na religijnych spotkaniach, a nawet zwodzi chrześcijan.

3. Diabeł boi się krzyży, wody święconej i religijnych ikon.

W typowym hollywoodzkim filmie hrabia Drakula jest przepędzany krucyfiksem, a demony krzyczą w udręce, gdy duchowny wymawia łacińskie sformułowanie. Ale nie bądźmy naiwni. Szatan nie boi się religijnych ludzi. Całkiem wygodnie się czuje pośród religijnych budynków dopóki ludzie w ich wnętrzu nie głoszą prawdziwej ewangelii. To dlatego apostoł Paweł ostrzegł nas, że w czasach ostatecznych ludzie, którzy kiedyś szli za Bogiem, odpadną od wiary, "przystaną do duchów zwodniczych i będą słuchać nauk szatańskich" (1 Tm. 4,1). Niektóre z najbardziej demonicznych herezji zostały ukute w kościelnych budynkach, gdy chrześcijanie odwracali się od prawdy, by iść za diabłem, ojcem kłamstwa.

4. Diabeł jest winowajcą całego zła na świecie.

Wielu chrześcijan myśli, że diabeł spowodował, że zgrzeszyli. Mówią: "to diabeł sprawił, że to zrobiłem!". Nie, diabła prawdopodobnie nie było w pobliżu. Księga Jakuba mówi, że musimy ponosić odpowiedzialność za nasz grzech.

"Lecz każdy bywa kuszony przez własne pożądliwości, które go pociągają i nęcą" (Jak. 1,14).

Nie wiń diabła za to, co zrobiłeś. Weź odpowiedzialność i pokutuj.

5. Diabeł jest wszechmogący.

My, chrześcijanie, przypisujemy diabłu znacznie więcej mocy niż tak naprawdę ma. Biblia w Liście do Kolosan mówi, że kiedy Jezus umarł na krzyżu, rozbroił szatańskie moce i wystawił je na pośmiewisko.

"Rozbroił nadziemskie władze i zwierzchności, i wystawił je na pokaz, odniósłszy w nim triumf nad nimi." (Kol. 2,15).

Władza szatana została mu odebrana i wszystko, co może robić, to kłamać, kraść, zabijać i niszczyć niczym zbuntowana armia terrorystów aż Kościół skończy swoje dzieło głoszenia ewangelii światu. Szatan wie, że jego koniec jest bliski.

6. Diabeł mieszka w piekle.

W sztuce diabeł często pokazywany jest, jak prowadzi swoją diabelską operację ze swojej siedziby wśród piekielnych płomieni. Ale to nie jest biblijne. List do Efezjan 2,2 określa szatana mianem "władcy, który rządzi w powietrzu". Dobra wiadomość jest taka, że nie pozostanie tam zbyt długo. Jezus powiedział, że piekło zostało przygotowane dla diabła i jego aniołów.

"Wtedy powie i tym po lewicy: idźcie precz ode mnie, przeklęci, w ogień wieczny, zgotowany diabłu i jego aniołom." (Mt. 25,41).

A w Księdze Objawienia św. Jana 20,10 jest napisane, że po sądzie ostatecznym Bóg wrzuci szatana do jeziora ognia i siarki, gdzie będzie "dręczony dniem i nocą na wieki wieków". To jest horror, którego diabeł obawia się najbardziej.

Jeżeli wierzysz w Chrystusa, nie masz powodu, by bać się diabła. Nie powinieneś lekceważyć jego planów i powinieneś rozeznawać, gdzie on działa, ale nie musisz się go bać. Jeżeli jesteś silny w wierze, mocny w modlitwie i pełny Ducha Świętego, to stanowisz zagrożenie dla królestwa szatana. Słowa apostoła Pawła w Liście do Rzymian 16,20 przypominają nam o naszym zwycięstwie:

"A Bóg pokoju rychło zetrze szatana pod stopami waszymi."

Co sądzisz na temat tego, co pisze J. Lee Grady? Czy ma rację? A może całkowicie się myli? Dla wielu szczególnie kontrowersyjny może wydać się zapewne punkt 3, biorąc pod uwagę choćby to, że dziś wielu egzorcystów używa wody święconej i krucyfiksów przy wypędzaniu złych duchów. Należy zauważyć, że wodę święconą uznają nie tylko katolicy, ale także na przykład anglikanie czy prawosławni.

Powołują się przy tym nieraz na fragment 5 rozdziału Księgi Liczb:

"Jeżeli czyjaś żona zbłądzi i zdradzi męża przez to, że inny mężczyzna cieleśnie z nią obcuje, lecz mąż jej o tym nie wie, bo ona się z tym kryje, że staje się nieczystą, a nie ma na to świadka i ona nie została na tym schwytana; lecz mąż poweźmie podejrzenie i posądza swoją żonę, że stała się nieczysta; lub jeżeli poweźmie podejrzenie i posądza swoją żonę, a ona nie stała się nieczystą; to przyprowadzi ten mąż swoją żonę do kapłana i przyniesie na ofiarę za nią jedną dziesiątą efy mąki jęczmiennej. Nie wyleje na nią oliwy i nie doda do niej kadzidła, gdyż jest to ofiara z pokarmów, złożona jako ofiara posądzenia, ofiara pamięci, przypominająca winę. Wtedy kapłan każe jej się zbliżyć i stawi ją przed Panem, i nabierze kapłan wody poświęconej do naczynia glinianego. Weźmie też kapłan nieco prochu, który jest na podłodze przybytku, i wsypie do wody. Potem kapłan każe tej kobiecie stanąć przed Panem, rozpuści włosy tej kobiety i złoży na jej dłoniach pokarmową ofiarę pamięci - jest to ofiara z pokarmów złożona jako ofiara posądzenia - w ręku kapłana zaś będzie gorzka woda przekleństwa (...)" (Liczb 5,12-18)

Z drugiej strony, pytanie dotyczy tego czy takiej wody, zgodnie z Biblią, można używać przy wypędzaniu demonów.

Należy ponadto wspomnieć, że również ikony nie są domeną wyłącznie katolików, lecz także prawosławnych.

Zachęcamy do podania argumentów "za" i "przeciw" w komentarzach.

Źródło: Charisma News