To zachowania, z którymi możemy zetknąć się w kościele, ale również w innych miejscach i organizacjach - w pracy, w polityce, a nawet w rodzinie.

Oto one:

1. Lider nadużywający władzy używa swojej pozycji do przyjmowania honorów od swoich podopiecznych.

Gdy powołuje się na swój tytuł wśród podwładnych, podopiecznych, by uzyskać osobiste korzyści, to jego motywacje są nieczyste. Niestety podwładni często chcą uczestniczyć w tej grze, goniąc za sukcesem (w tym przypadku obie postawy są niewłaściwe).

2. Lider nadużywający władzy grozi i manipuluje podopiecznymi, by zaspokoić swoje pragnienia.

Gdy tacy liderzy nie dostają tego, czego chcą, często uciekają się do politycznej, finansowej lub relacyjnej manipulacji, żeby wymusić na swoich podopiecznych uległość. Jeśli to nie zadziała, często grożą podjęciem działań, które mogą zaszkodzić rodzinie podwładnego, jego karierze lub życiu.

3. Lider nadużywający władzy używa swojego tytułu przede wszystkim do tytułowania się, a nie do służenia innym.

Taki lider często pragnie pozycji władzy, aby mu służono. Chce korzyści wynikających ze swojej pozycji bez współmiernego własnego poświęcania się na rzecz tych, którzy są pod jego auspicjami. Uwielbia wpływ i władzę, która wynika z jego stanowiska. To jest zawsze niebezpieczne i może prowadzić do nadużywania pozycji.

4. Lider nadużywający władzy wykorzystuje osoby najsłabsze w środowisku.

Liderzy nadużywający władzy często trzymają się z dala od mądrych, pewnych siebie i niezależnych podopiecznych, którzy mogą myśleć samodzielnie i sami troszczyć się o siebie. Wykorzystują za to naiwnych, słabych i snujących marzenia. Takich, którzy są gotowi zrobić wszystko, by zyskać pozycję.

5. Lider nadużywający władzy wykorzystuje rany innych, by zyskać paternalistyczne zaufanie.

W świecie, w którym nie brak problemów wywołanych przez rozbicie rodzin, duża część osób w różnych organizacjach ma rany z tego powodu. Mężczyźni będący liderami są nieraz w stanie w łatwy sposób rozpoznać czyjąś potrzebę uzyskania akceptacji i wykorzystują to w relacjach z podopiecznymi. Najpierw zdobywają ich zaufanie, okazując im uwagę i pozyskując ich lojalność, a następnie czerpią od nich przysługi.

6. Lider nadużywający władzy sprawia, że podopieczni są od niego nadmiernie zależni.

Taki lider często sprawia, że słabsi podopieczni stają się od niego zależni finansowo, relacyjnie i emocjonalnie poprzez zajmowanie się ich potrzebami. Jego celem jest izolowanie podopiecznych, by nadal móc ich kontrolować i uzyskiwać od nich to, czego potrzebuje.

7. Lider nadużywający władzy domaga się absolutnej lojalności.

Taki lider nie chce, by jego podopieczny uzyskał pomoc lub poradę od kogokolwiek innego. Żąda władzy absolutnej i czuje się zagrożony, jeśli jego podopieczni udają się do kogoś innego po radę lub pomoc.

8. Lider nadużywający władzy grozi lub próbuje narazić na hańbę tych, którzy nie dostosowują się do jego żądań.

Taki lider pomawia tych, którzy się od niego odwracają lub których nie jest w stanie więcej kontrolować. Jeśli dostrzega, że dana osoba jest lub staje się świadoma czy niezależna i nie chce mu ulegać, pomawia ją i stara się ograniczyć jej możliwości odniesienia sukcesu bez niego.

9. Lider nadużywający władzy używa i uprzedmiatawia innych dla swoich celów.

Taki lider postrzega innych wyłącznie jako środki do celu, jakim jest spełnienie jego osobistych dążeń. Nie ceni ludzi za to, kim są, ale uprzedmiatawia ich, by uzyskać od nich rzeczy, których potrzebuje. Gdy już to dostanie, zaczyna taką osobę ignorować i przechodzi do kolejnej osoby, która, jego zdaniem, może mu pomóc.

10. Lider nadużywający władzy staje się porywczy i pokazuje złość, gdy nie udaje mu się wymóc swojej woli.

Często stara się w ten sposób zastraszyć swoich podopiecznych. Jeśli dana osoba ma lidera, który stara się wymusić posłuszeństwo poprzez groźby, powinna jak najszybciej odejść, ponieważ w innym razie może okazać się współzależna i stać się współsprawcą nadużywania władzy wobec innych.

11. Lider nadużywający władzy jest narcyzem, skoncentrowanym tylko na samozadowoleniu.

Lider, który próbuje wykorzystać swoją pozycję wyłącznie do usatysfakcjonowania swojego ego, zaspokojenia swoich samolubnych pragnień i cieszenia się konsumpcyjnym bałwochwalstwem, jest narcyzem i nie obchodzi go dobro jego podopiecznych. To krótkowzroczne, obsesyjne skupienie na sobie zawsze prowadzi do poświęcenia innych na rzecz wywyższenia samego siebie i własnej przyjemności.

12. Lider nadużywający władzy ma bzika na punkcie kontroli.

Taki lider wścieka się, jeśli osoby w jego rodzinie czy organizacji nie spełniają jego wszystkich żądań. Motywuje go brak poczucia bezpieczeństwa i lęk. Stara się, by jego zwolennicy byli podobni do niego. Wymaga przewidywalności i posłuszeństwa na rzecz status quo. Eliminuje krytyczne myślenie, kreatywność i niezależność. Woli wręcz robotyczne posłuszeństwo, którego skutkiem jest przeciętność, od rozwoju członków rodziny czy podopiecznych, którzy mogliby rozpostrzeć skrzydła niczym orły.

Dobrzy, skuteczni liderzy rozumieją, że powierzono im funkcję wpływu przede wszystkim, by sprzyjać wzrostowi i dojrzewaniu osób, które znajdują się pod ich opieką.

Aby uniknąć nadużywania władzy, kultywujcie kulturę szacunku i empatii, podkreślając wartość każdego członka zespołu. Zachęcajcie do otwartej komunikacji i wyrażania opinii, pozwalając podopiecznym, podwładnym, na wyrażanie zastrzeżeń bez strachu przed karą. Promujcie przejrzystość w podejmowaniu decyzji i odpowiedzialności za działania. Działajcie na rzecz zdrowego środowiska, w którym cenione są różne perspektywy. Definiujcie jasne zasady etyczne i konsekwentnie je stosujcie. Organizujcie szkolenia dotyczące przywództwa i umiejętności interpersonalnych. Wreszcie, stwórzcie mechanizmy dotyczące zgłaszania i reagowania na złe zachowanie, zapewniając, by te same standardy miały zastosowanie do wszystkich, niezależnie od stanowiska i pozycji.

Autor artykułu: bp Joseph Mattera - Christ Covenant Coalition

Źródło: Charisma News