Wilki nie atakują często wilków. Szukają raczej owiec. Wnoszą szkodliwe nauki i kłamstwa do Kościoła, często mówiąc ludziom to, co chcą usłyszeć (Jer. 23). Przekazują prawdę w pomieszaniu z błędem. Nawet zepsuty zegarek ma słuszność dwa razy w ciągu dnia.

Jezus powiedział: "Strzeżcie się fałszywych proroków, którzy przychodzą do was w odzieniu owczym, wewnątrz zaś są wilkami drapieżnymi! Po ich owocach poznacie ich" (Mt. 7,15-16).

"Strzeżcie się" znaczy bądźcie czujni, by baczyć na to, co jest mówione.

Fałszywi nauczyciele korzystają z tego, że wielu ludzi nie jest odpowiednio zapoznanych z fundamentalnymi biblijnymi prawdami.

Aby rozpoznać podróbkę, najpierw musisz wiedzieć, jak wygląda oryginał. Nie da się uzyskać jasnego obrazu absolutnej prawdy bez zwrócenia się do Słowa Bożego. Bez ugruntowania w Bożym Słowie i prowadzenia Jego Ducha można łatwo zbłądzić.

Wilki nie ogłaszają się. Zamiast tego "wyglądają" jak owce. Fałszywi nauczyciele nie ubierają się na czerwono i nie trzymają wideł. Często wyglądają tak samo jak inni. Subtelnie podważają nieomylność i autorytet Pisma Świętego i dodają do zbawienia... to nie tylko w Chrystusie.

Dobrzy nauczyciele uznają bóstwo Chrystusa. Fałszywi promują zbawienie z uczynków, a nie tylko przez wiarę. Aby być zbawionym, trzeba należeć do ich wspólnoty, instytucji lub Kościoła. To fałszywa ewangelia.

Jezus zachęca swoich wyznawców, by byli inspektorami owoców.

Kaznodzieja Colin Smith wskazał 7 cech fałszywych nauczycieli. Oto one:

1. Inne źródło.

Skąd pochodzi ich przesłanie? Apostoł Piotr pisze: "Gdyż oznajmiliśmy wam moc i powtórne przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, nie opierając się na zręcznie zmyślonych baśniach, lecz jako naoczni świadkowie jego wielkości" (2 P. 1,16). A potem dodaje, że fałszywi nauczyciele "wykorzystują was przez zmyślone opowieści" (2,3). A więc źródłem tego, co mówi prawdziwy nauczyciel, jest Biblia. Fałszywy nauczyciel polega na własnej kreatywności.

2. Inne przesłanie.

Co jest istotą ich przesłania? Dla prawdziwego nauczyciela Jezus Chrystus jest w centrum.

"Mamy w nim wszystko, co jest potrzebne do życia i pobożności" (1,3). Dla fałszywego nauczyciela Jezus jest na marginesie. "Skrycie wprowadzać będą zgubne nauki i zapierać się Pana, który ich odkupił" (2,1). Zwróćmy uwagę na słowo "skrycie". Rzadko bywa w kościele, by ktoś otwarcie zaparł się Jezusa. Odchodzenie od centralności Chrystusa zachodzi w sposób subtelny. Fałszywy nauczyciel mówi o tym, jak inni ludzie mogą pomóc ci zmienić życie, ale jeśli posłuchasz tego uważnie, to zobaczysz, że Jezus Chrystus nie jest niezbędny dla jego przesłania.

3. Inna pozycja.

W jakim miejscu zostawi cię to przesłanie? Prawdziwy chrześcijanin ucieka przed skażeniem, jakie na tym świecie pociąga za sobą pożądliwość (1,4).

Apostoł Piotr tak opisuje podrobionego chrześcijanina:

"obiecują im wolność, chociaż sami są niewolnikami zguby; czemu bowiem ktoś ulega, tego niewolnikiem się staje" (2,19). Prawdziwy wierzący unika skażenia, podczas gdy nad fałszywym ono panuje.

4. Inny charakter.

Jakich ludzi wydaje to przesłanie? Prawdziwy wierzący daży do dobroci, samokontroli, wytrwałości, pobożności, braterskiej uprzejmości i miłości (1,5). Fałszywy chrześcijanin cechuje się arogancją i oszczerstwem (2,10). Są oni "ekspertami w chciwości", a ich oczy są "pełne pożądania" (2,14).

5. Inne odwołanie.

Dlaczego masz słuchać danego przesłania? Prawdziwy nauczyciel odwołuje się do Pisma Świętego. "Mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go" (1,19).

Bóg przemówił i prawdziwy nauczyciel odwołuje się do Jego Słowa. Fałszywy nauczyciel dokonuje raczej innego odwołania: "Przemawiając bowiem słowami nadętymi a pustymi, nęcą przez żądze cielesne i rozwiązłość tych, którzy dopiero co wyzwolili się od wpływu pogrążonych w błędzie" (2,18).

6. Inny owoc.

Jaki rezultat ma to przesłanie w życiu ludzi? Prawdziwy wierzący jest skuteczny i produktywny w swojej wiedzy o Jezusie Chrystusie (1,8). Fałszywy jest jak "źródło bez wody" (2,17). To niezwykły obraz! Obiecują wiele, ale wydają mało.

7. Inny koniec.

Dokąd prowadzi cię ostatecznie to przesłanie? Tu dostrzegamy największy kontrast.

Prawdziwy wierzący będzie miał "szeroko otwarte wejście do wiekuistego Królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa" (1,11). Fałszywy wierzący dozna "rychłej zguby" (2,1). "Wyrok potępienia na nich od dawna zapadł i zguba ich nie drzemie" (2,3). Jezus mówi nam, że będzie wielu zaangażowanych w służbę w jego imieniu, którym powie "idźcie precz ode mnie, nigdy was nie znałem" (Mt. 7,21).

Po tych punktach aż prosi się, by zadać pytanie głoszącym: jeśli ludzie nie zmieniają się i nie zbliżają do Boga, to czy rzucamy im wyzwanie czy też zapewniamy im to, co chcą usłyszeć?

Autorem artykułu jest Shane Idleman - pastor kościoła Westside Christian Fellowship w Kalifornii.

Źródło: Charisma News

Zobacz także: Ewangelista Billy Graham: trzy wskazówki, jak odróżnić wspólnotę chrześcijańską od kultu